Książka "Achnaton i Nefertiti, faraonowie Słońca" poświęcona jest historycznemu, artystycznemu i duchowemu dziedzictwu starożytnego Egiptu. Poprzez tekst ułożony chronologicznie, oparty na najnowszych ustaleniach badań archeologicznych oraz pracach uznanych archeologów i badaczy, objaśnione są główne wydarzenia historyczne, procesy kulturowe i społeczne oraz przekonania religijne (magiczne i duchowe), które wpływały na rozwój i rozkwit cywilizacji egipskiej jako całości (pierwsza część książki). Okres panowania faraona Achnatona i jego urokliwej małżonki określa się jako tzw. okres amarnowski (druga część książki). Kim był Achnaton? Przez długi czas bardziej znana była jego żona, piękna królowa Nefertiti, której wspaniała popiersie jest główną atrakcją Muzeum Egipskiego w Berlinie. Książka odsłania tę tajemniczą postać z początku dziejów egipskich. Jej mąż - Achnaton - bywa nazywany rewolucjonistą, heretykiem, innym razem uważany jest za wyjątkowego faraona, humanistę i pacyfistę bądź istotę o świadomości chrystusowej. Niektórzy badacze łączą go nawet z Mojżeszem. Był władcą, który odrzucił cały panteon bogów i czcił jedynego boga, Atona, dysk słoneczny, samo Słońce. Według wielu jest uważany nie tylko za twórcę monoteizmu, ale także za inicjatora nowego stylu w sztuce, realizmu artystycznego, który do dziś nazywany jest amarnskim. Na cześć swojego boga Atona założył nowe miasto stołeczne pośrodku Egiptu i nadał mu nazwę Achetaton (Horyzont Atona). Książka zestawia wszystkie dostępne informacje dotyczące zarówno Achnatona, jak i jego żony Nefertiti, która w pewnym okresie panowania stała się współwładcą. Przystępne wyjaśnienia uzupełnione są fascynującymi fotografiami, dzięki którym czytelnik może podziwiać lepiej i słabiej zachowane egipskie zabytki w ich wspaniałym pięknie.