Ta eseistyczna książka prowadzi do zrozumienia, że bez głębokiego introspektywnego wglądu we własne wnętrze nic istotnego o sobie, o Życiu i o jego sensie się nie dowiemy. Dochodzi do wniosku, że możliwe jest odsłanianie głębokiej, intymnie znaczeniowej współzależności jaźni, ciała i świata. Złożona subiektywność człowieka, tworzona przez ciało, psychiczne nieświadome i świadomość, jest - poprzez procesy „uzmysłowiania” i „poznawania” - wyprowadzona z Subiektywności i kosmicznych składników. Jesteśmy jako osobowości zaślepioną, a czasem bardziej lub mniej rozświetlającą się, pochodną Boskości. Poprzez długą sekwencję żyć, którą wschodnie nauki nazywają „samsára”, a biologia ewolucyjna określa jako „filogenezę”, drogą karmicznego dojrzewania otwiera się ścieżka… Zrozumienie „boskiej gry” jest zadaniem każdego z nas i jest też najwłaściwszym sensem nauki. Introspektywne poszukiwanie źródła jaźni, wraz z rozważaniem wypowiedzi Mistrzów i wyników nauk, prowadzi do zrozumienia współistotności ludzkiego i kosmicznego, do pojmowania wzajemności wszystkich warunkowanych zjawisk. Stopniowym wchodzeniem „ukrytego” w świat zjawisk zmysłowych i przeżyć objawia się wieczne Ja, subiektywność, czyli boskość Wszechświata, i powstają „subiektywne światy”. Dzieje się to na podstawie zasady, którą moglibyśmy nazwać transcendentną głębinową celową przyczyną. Bez zrozumienia zasad epistemologicznej różnicy i bez celowej eksperymentalnej duchowej praktyki - tj. bez poszukiwania „ja” i jego transcendentnej istoty - tego nie dostrzegamy. Ta eseistyczna książka prowadzi do zrozumienia, że bez głębokiego introspektywnego wglądu we własne wnętrze nic istotnego o sobie, o Życiu i o jego sensie się nie dowiemy. Dochodzi do wniosku, że możliwe jest odsłanianie głębokiej, intymnie znaczeniowej współzależności jaźni, ciała i świata. Złożona subiektywność człowieka, tworzona przez ciało, psychiczne nieświadome i świadomość, jest - poprzez procesy „uzmysłowiania” i „poznawania” - wyprowadzona z Subiektywności i kosmicznych składników. Jesteśmy jako osobowości zaślepioną, a czasem bardziej lub mniej rozświetlającą się, pochodną Boskości. Poprzez długą sekwencję żyć, którą wschodnie nauki nazywają „samsára”, a biologia ewolucyjna określa jako „filogenezę”, drogą karmicznego dojrzewania otwiera się ścieżka… Zrozumienie „boskiej gry” jest zadaniem każdego z nas i jest też najwłaściwszym sensem nauki. Introspektywne poszukiwanie źródła jaźni, wraz z rozważaniem wypowiedzi Mistrzów i wyników nauk, prowadzi do zrozumienia współistotności ludzkiego i kosmicznego, do pojmowania wzajemności wszystkich warunkowanych zjawisk. Stopniowym wchodzeniem „ukrytego” w świat zjawisk zmysłowych i przeżyć objawia się wieczne Ja, subiektywność, czyli boskość Wszechświata, i powstają „subiektywne światy”. Dzieje się to na podstawie zasady, którą moglibyśmy nazwać transcendentną głębinową celową przyczyną. Bez zrozumienia zasad epistemologicznej różnicy i bez celowej eksperymentalnej duchowej praktyki - tj. bez poszukiwania „ja” i jego transcendentnej istoty - tego nie dostrzegamy.