Żeromski w Niepodległej - to ostatnie, najszczęśliwsze lata prywatnego życia pisarza. Jednak nie tylko tkwił w burzliwym kontekście epoki, ale z gniewem i z nadzieją, bez pardonu, do końca walczył przeciw temu, co w powstającej ojczyźnie wdeptywało 'w błoto' dawne ideały. Coraz gwałtowniej był atakowany, obrzucany ohydnymi kalumniami - nawet w dzień pogrzebu. Pożegnał się z ojczyzną rozpaczą Przedwiośnia. Lecz pozostały z tamtych powojennych lat także - i przede wszystkim - książki, pełne umiłowania wreszcie wolnej, ojczyzny: radości z rozkwity Niepodległej, zachwytu pięknem życia, ludzi i natury. Dedykowany córce 'Wiatr od morza', 'Międzymorze', 'Pomyłki'… A potem - przez wszystkie lata PRLu, publicystyka autora 'Przedwiośnia' była na pełnym indeksie cenzury; jakież zawierała słowa groźne dla ówczesnej władzy? Jaki był Żeromski? ukryj opis