Czy można w tym samym utworze pokazac dramat, rozterki Wandy, na któr zwaliła się jak największe nieszczęście wojna, czyniąc ja wdową, kobietą, której celem jest nie konspiracja, lecz wychowanie urodzonego podczas okupacji dziecka, a równolegle z tym opisać decyzje polityczne i wojskowe, wreszcie dramat generała Sikorskiego, który zaczął orientować się, że sprawa polska stanowiła przeszkodę w planach porozumienia sie Churchilla, Roosevelka ze Stalinem? I pokazać w szeregu wyrazistych scen dylematy, w tym tragiczne, drugiego przywódcy Polaków, Grota-Roweckiego?Czy można śledzić losy Jana, dawnego oficera Flotylli Pińskiej, potem więźnia sowieckich obozów, który uniknąwszy Katynia, zostaje żołnierzem elity elit, cichociemnym, by na ulicach Berlina stoczyć pojedynek z Paulem von Buchendorfem, a równocześnie pokazać finał hitlerowskiego szaleństwa?Można. Świadczy o tym powieść Imiona wojny, nawiązująca do znanej czytelnikom powieści Imiona honoru, ocenionej przez krytykę jako fresk polityczno- obyczajowy z zaskakującą fabułą, barwnymi postaciami i ciekawymi szczegółami. ukryj opis