Isaiah Berlin, jeden z najsłynniejszych historyków idei i filozofów XX wieku, urodził się w 1909 r. w Rydze. Gdy miał sześć lat jego rodzina przeprowadziła się do Petersburga – tam był świadkiem rewolucji lutowej i październikowej. W 1921 r. wraz z rodzicami wyemigrował do Anglii. Kształcił się w St. Paul’s School w Londynie i Corpus Christi College w Oksfordzie. Swą karierę akademicką związał z Uniwersytetem Oksfordzkim: był członkiem New College i All Souls College, profesorem teorii politycznej i społecznej, pierwszym prezydentem Wolfson College. W latach 1974-1978 przewodniczył British Academy. Otrzymał liczne nagrody, m.in. Jerusalem Prize i Erasmus Prize. Królowa Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki. Zmarł w 1997 r. w Oksfordzie. „Idee polityczne w epoce romantyzmu zajmują centralne miejsce w życiu intelektualnym Berlina, a poprawnie przeczytane odsłaniają wiele informacji na temat rozwoju i natury jego myśli i kariery, jako że zawierają, często w formie zarodkowej, większość idei i problemów, jakie miały zdominować teksty Berlina w kolejnych trzech dekadach. Znajdujemy tu wczesne przejawy jego myślenia o wolności, jego analizę filozofii historii i krytyki determinizmu, jego opis oświecenia, jego różnych krytyków i następców – romantyków, reakcjonistów, historystów, socjalistów. Co więcej, wszystkie te elementy, które Berlin miał na przestrzeni lat rozwijać w odrębnych esejach, mamy tu ułożone obok siebie. Idee polityczne w epoce romantyzmu pomagają zrozumieć rozwój i docenić jedność myśli Berlina i przypominają nam, jak śmiałym był myślicielem. Z tego względu jest to ważny dokument dla tych, którzy chcą zrozumieć i uczyć się z jego dzieł”. Joshua L. Cherniss (fragment wprowadzenia) „Książka niniejsza stanowi próbę rozwikłania niektórych idei społecznych i politycznych autorstwa czołowych myślicieli Europy Zachodniej końca osiemnastego i początków dziewiętnastego wieku. Niektóre z tych idei są niezwykle interesujące, a niemal wszystkie miały wyraźny wpływ na wywołanie lub zwalczanie skutków tego, co pozostaje największym wstrząsem czasów nowożytnych – Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Jednakże idee te są dla nas istotne także dziś: nowe czy stare, rewolucyjne czy kontrrewolucyjne – w swoich dziedzinach stanowią podstawę kapitału intelektualnego, z którego (z niewielkimi dodatkami) czerpiemy po dziś dzień. Dyskusje społeczne, etyczne, polityczne i ekonomiczne posługują się koncepcjami, językiem, a nawet obrazami i metaforami, które powstały w tamtym okresie, w umysłach i odczuciach tych najprawdziwszych fundatorów nowoczesnego punktu widzenia”. Isaiah Berlin (fragment prologu) ukryj opis