Po co nam to byłopo co nam to byłojeszcze nic się nie zaczęłoa już się skończyłoledwie zapłonęłojedną krótką nocąpo co nam to byłopo co?”autor tekstu: Jan Zalewski, kompozytor: Adam SkorupkaJoanna Rawik potrafi śpiewać, czego dowiodła w amfiteatrze opolskim i paryskiej Olimpii, ale też potrafi pisać i mówić, co artystom sceny dane jest w niewielu przypadkach. W dodatku śpiewa, pisze i mówi w swym drugim języku, jest bowiem poliglotką, co artystom zdarza się dopiero w Hollywood. Ciekaw jestem, jak „Po co nam to było” czytałoby się w ojczystym języku Joanny, języku Eliadego i Ionesco, to jest w języku rumuńskim. Zwłaszcza zaś, jak zabrzmiałby przyimek „po”. Piosenka tytułowa książki napisana jest tak, że mogłaby ją śpiewać Edith Piaf. To też pseudonim artystyczny, który przekształcony został w nazwisko. Joanna śpiewa podobnym głosem i z podobną wrażliwością. Ale po swojemu. Tak jak Edith Piaf wie o miłości wszystko. Książkę „Po co nam to było” skomponowała według reguł recitalu. Recital śpiewa się tak jak się chce, a nie jak się musi. W recitalu pisanym Joanny zostało trochę miejsca na dwa, trzy akapity - na tajemnice, których lepiej nie dotykać. Tak jest z dobrym koncertem – coś jeszcze pozostaje, coś nie zostało jeszcze wygrane do końca. Krzysztof MroziewiczO autorce:Z ojczystej Rumunii przyjechała do Polski trzynastoletnia. Porzuca naukę skrzypiec, nie kończy studiów aktorskich. Po dwóch sezonach teatralnych zajmuje się wyłącznie estradą. Zdobywa nagrody na kilku festiwalach w Opolu, reprezentuje Polskę trzykrotnie na międzynarodowych Festiwalach Piosenki w Sopocie. Koncertuje we wszystkich krajach europejskich; w USA i Australii dla publiczności polonijnej. Prezentuje kilkakrotnie Polskę na międzynarodowych koncertach radiowych Musique aux Champs Elysées. Od lat 70. prowadzi autorskie audycje radiowe oraz programy telewizyjne. Rozpoczyna w latach 90. publicystykę prasową począwszy od miesięcznika Twój Styl, potem miesięcznik Dziś oraz Aneks Trybuny. Debiutuje książką o Edith Piaf, której ostateczną wersją jest Ptak smutnego stulecia (w dodrukach od 2003 roku). Koncertuje najchętniej w recitalach i monodramie Edith Piaf, również z orkiestrami kameralnymi. W roku 2009 odznaczona złotym medalem Gloria Artis. ukryj opis