Dlaczego sok pomidorowy stanowi aż 27% napojów kupowanych na pokładach samolotów ? Jaki wpływ na serwowane jedzenie ma to, czy talerz jest mały, czerwony, czy okrągły? Dlaczego jemy o 35% więcej w towarzystwie jednej osoby i o 75% więcej w towarzystwie trzech osób? Gastrofizyka to nowa dziedzina wiedzy zapoczątkowana przez profesora Charlesa Spence’a, łącząca psychologię, neuronaukę i projektowanie. Opierając się na dwóch dekadach badań poświęconych niezwykłym związkom łączącym nasze zmysły, Spence pokazuje, jak doświadczyć nowych doznań kulinarnych. Jak najpełniej wykorzystać każdy posiłek, skupiając się nie na tym, co jemy, ale przede wszystkim na tym, o czym wtedy myślimy. W swojej książce Spence opisuje każdy zmysł i posiłek, aby przedstawić dziesiątki czynników „spoza talerza” wpływających na doznania towarzyszące jedzeniu: ciężar sztućców, umieszczenie talerza, muzyka w tle i wiele innych. Pokazuje również, jak firmy spożywcze i najlepsze restauracje na świecie wykorzystują nowoczesne technologie i jak to prawdopodobnie wpłynie na nasze jedzenie w przyszłości. Profesor Charles Spence poświęcił dwadzieścia lat na badania, jak ludzie postrzegają otaczający ich świat, dzięki czemu stał się międzynarodowym ekspertem w dziedzinie percepcji polisensorycznej i projektowania doznań. Charles Spence jest szefem Crossmodal Research Laboratory (Laboratorium Badań Międzymodalnych) na Uniwersytecie Oxfordzkim, prowadzi badania dotyczące tego, jak nasze mózgi przetwarzają i integrują informacje docierające do nich od wszystkich narządów zmysłów. Był konsultantem w wielu firmach międzynarodowych, takich jak Unilever, PepsiCo, Diageo, Pernod Ricard, P&G, Nestlé i Twinings, udzielał im rad związanych z projektowaniem polisensorycznym, opakowaniami, kreowaniem marki., Współpracował ze światowej sławy szefami kuchni, barmanami i baristami, między innymi Hestonem Blumenthalem i Ferranem Adrią. Występuje regularnie w audycji „The Kitchen Cabinet” w Radio 4 BBC, a jego badania przedstawiano w „Economist” i „New Scientist”. W 2008 roku otrzymał nagrodę Antynobla za przełomową pracę nad „sonicznym chrupkiem” i wykazanie, że im głośniejsze chrupanie, tym chips wydaje się świeższy. O profesorze pisali: „Guardian”, „Financial Times” i „New Yorker”