Praca Łukasza Pabicha to gruntowna, świetnie napisana, można powiedzieć, klasyczna monografia historyczno-wojskowa. Mocno zakorzeniona w kontekście historycznym, naświetla wbrew pozorom mało dotychczas znany, obrosły nieporozumieniami i przeinaczeniami etap relacji Rzeczpospolitej z Imperium Osmańskim. Należy przypomnieć, że relacja owa znaczona była działaniami zbrojnymi. Zaś wojna z Abazy paszą, jak ów epizod określany był w dotychczasowej literaturze przedmiotu, nie była wliczana do sekwencji wojen polsko-tureckich, lecz traktowana jako odosobniony, na poły prywatny wyskok militarny watażki. Taki pogląd funkcjonował nie tylko w podręcznikach historii, lecz również w monografiach naukowych. Dzięki dysertacji Doktoranta, stracił on rację bytu.
Fragment recenzji dr. hab. Jerzego Urwanowicza, prof. Uniwersytetu w Białymstoku
Łukasz Pabich (ur. 1980), doktor nauk humanistycznych w zakresie historii, absolwent Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego, pracę doktorską obronił w Zakładzie Historii Wojskowej Instytut Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na co dzień pracuje w Dziale Historii Muzeum Częstochowskiego. Autor publikacji naukowych oraz popularnonaukowych artykułów i książek, dotyczących głównie historii nowożytnej, wojskowości staropolskiej oraz powszechnej.
ukryj opis