Widziałem wszystkie odcinki serialu American Chopper. Widziałem, jak ten program się zmienia, rozwija i eksperymentuje. Widziałem, jak budują motocykle dla parku rozrywki, producenta helikopterów, producenta ciężarówek, producenta samochodów, producenta lodów, dostawcę ciężkiego sprzętu, producenta nagłośnień, firmę kręgielnianą, Billa Murraya, Billa Joela, jakiegoś magika, o którym nikt nie słyszał, ludzi, którzy wysłali prośbę o motocykl, drużyny futbolu amerykańskiego New York Giants, New York Jets, strażaków, weteranów rannych w Iraku, profesjonalnego golfistę, Russella Crowe'a, Jay Leno, sklep z wyposażeniem kempingowym, jakiegoś kolesia z Minnesoty, który buduje tematyczne restauracje, bandytów z siłowni, koszykarzy z klubu Yankees, Uniwersytet Michigan, wdowę. Widzicie, dokąd to zmierza. Wkrótce wszyscy będziemy mieć spersonalizowanego choppera od Orange County Choppers. Na trzech z tych motocykli jeździłem - raz z Sylvestrem Stallonem, Bruce'em Willisem i Teutulami przez centrum Manhattanu w deszczu. Widziałem, jak warsztat zmienia się z magazynu w ekskluzywne światowe centrum o powierzchni 30 000 stóp kwadratowych. Widziałem pracowników przychodzących i odchodzących. Gdzie dziś jest ten pierwszy lakiernik? Czy Nub wciąż się kręci gdzieś w pobliżu? Wkurzyło mnie, gdy odszedł Vinnie; nawet nie wiem, jak to wtedy było. Cody zniknął bez słowa i bez śladu. To mi nie przeszkadzało. Zmartwiłem się, gdy podczas negocjacji kontraktu Mikey powiedział, że „nie nadaje się do tego biznesu”. Do czego się nadaje? Wiem o siostrze, która podobno jest pielęgniarką. Wiem o bracie, który ma firmę stalową. Wiem, że senior ma nową żonę i dwa duże psy. Są uciążliwe (pies, nie żona). Ma też kolekcję miniaturowych zwierzątek gospodarskich. Czy to nie przerażające? Bałem się, że ten źle wyszkolony pies oszaleje i pożre te maleńkie zwierzątka. Martwi mnie też zielony wylew oka seniora. Lubię juniora. Lubię Ricka. Lubię tego łysiejącego faceta z donośnym głosem. Lubię Lee, tego nowego chłopaka. Lubię Jima Quinna (chyba), chociaż czekam, aż straci nerwy i wybuchnie. Nawet zaczynałem nieco lubić Jasona. Jednak uwierzcie mi, że nie złamałoby mi to serca, gdyby poszedł sprzedawać pamiątki kumplowi seniora z siłowni o ograniczonym rozumie. Obserwowałem, jak podróżowali do Europy, Ameryki Południowej, Południowej Afryki i Australii. Nie lubię producenta Craiga Pilligana. Powiedziałbym, że ten facet to nadęty pokaziciel. Ale cieszę się, że dzięki niemu poznałem tych ludzi. Drażni mnie, gdy nie ma nic nowego. Uwielbiam tę nową prasę o tysiąc ton. Podoba mi się Flow Jet. Nie podobają mi się ich kanadyjskie dowcipy. To tylko kwestia czasu, zanim ktoś na tym straci. Dlaczego tak jest? Lubię patrzeć, jak budują motocykle. Mogę na to patrzeć cały dzień i cały tydzień. Nawet gdyby budowali ten sam motocykl w kółko. Nie przeszkadzałoby mi to. Nigdy mi się to nie znudzi. Jestem jak pies wpatrzony w drzwi lodówki. Moja kobieta tego jakoś nie pojmuje. Zrezygnowałem z prób wyjaśnienia jej mojej miłości do tego programu. Ja z kolei nie rozumiem, dlaczego ona lubi kupować portfele. Czy robią to te motocykle? Tak, do pewnego stopnia. Ale przez te lata wydarzyło się coś jeszcze. Zazdroszczę tej rodzinie. Są razem na dobre i na złe. Kochają swoją pracę. Krzyczą, rzucają rzeczami i wyrządzają sobie krzywdę, ale też przeżywają rodzinne więzi niosące najwyższy sens ich istnienia. Kochać i pomagać. Niewiele rodzin dorasta w takim zjednoczeniu. Dlatego oglądam. Chcę być w tej rodzinie. Ja i mój syn. Chcę, żebyśmy byli Teutulami i budowali motocykle. Teraz już wiecie. Jestem stuknięty. - Dave Letterman