Policja często korzysta z pomocy spirytystycznych mediów podczas śledztw skomplikowanych spraw. Nie odnotowano jednak żadnego przypadku, w którym medium przyczyniło się do rozwiązania sprawy. Flora Hansenová nazywa siebie medium spirytystycznym. Od wielu lat zarabia na życie, przekonując innych, że potrafi rozmawiać z duchami. Pewnego sierpniowego wieczoru słyszy w wiadomościach o przerażającym morderstwie w instytucie dla dziewcząt z tendencjami do zachowań destrukcyjnych. Flora Hansenová postanawia zadzwonić na policję i zgłosić, że udało jej się skontaktować z duchem zamordowanej dziewczyny. Dochodzenie jednoznacznie wykazuje, że sprawczynią tego czynu jest jedna z podopiecznych instytutu, "dobra" i cicha dziewczyna, która uciekła z instytutu tej samej nocy, kiedy popełniono morderstwo. Kiedy Joona Linna zaczyna badać jej przeszłość, odkrywa, że ta jej dobroć może nie być taka oczywista. Joona spędził na miejscu zbrodni więcej czasu niż jakikolwiek inny inspektor kryminalny. Ale nadal ma poczucie, że jeszcze tu nie skończył, że jest coś, co musi zobaczyć. Zanim opuści to przerażające pomieszczenie, musi znaleźć szczegół, igłę w stogu siana, za pomocą której można pójść dalej. Patrzy na dziewczynę na łóżku. Jej blada skóra wciąż emituje słabe ciepło. Ręce ma zaciśnięte na twarzy, jakby bawiła się w ślepą babę i akurat pikała. Ostrożnie pochyla się nad nią i zauważa, że pod paznokciem wskazującego palca lewej ręki jest coś. Wygląda to jak ciemnoczerwone ziarenko piasku lub odłamek rubinu. Mruga i próbuje wyostrzyć wzrok. Trudno skupić się na malutkim czerwonym ziarenku w pokoju pokrytym plamami krwi, ale się nie poddaje, pochyla się coraz bardziej, aż wyczuwa słodki zapach. I nagle rozumie, czym jest ta rzecz pod paznokciem. Polowanie na sprawcę pełne jest niespodziewanych i gwałtownych zwrotów akcji. Wydaje się, że każda znaleźiona odpowiedź prowadzi do kolejnych tajemnic, a to, co wydawało się proste, w następnej chwili pełne jest ślepych zaułków. Chociaż śledztwo utknęło w martwym punkcie, policja nadal ignoruje telefon Flory Hansenovej. Początkowo za swoją informację żądała pieniędzy, ale teraz tylko usilniej prosi, aby ją wysłuchano.