Dzieło Sitchina łączy ewolucję z kreacjonizmem. Sitchin poświęcił życie propagowaniu myśli, że ludzkość rozwinęła się w wyniku drobnej manipulacji genetycznej pozaziemskich istot, które w dawnych czasach odwiedziły Ziemię. Studiował starożytny hebrajski, akadyjski i sumeryjski - język starożytnych mieszkańców Mezopotamii, którzy dali nam geometrię, astronomię i kalendarz księżycowy. Na glinianych tabliczkach klinowych, najstarszych zapisach pisanych, znajdują się opowieści o stworzeniu wszechświata, których dosłowna interpretacja stanowi punkt wyjścia dla Sitchina. "New York Times" Ten powieść, napisana potajemnie, by nie sprowokować krytyki w związku z kontrowersyjnymi odkryciami, jest dziełem niedawno zmarłego Zecharii Sitchina i ożywia kluczowe wątki jego bestsellera Dwunasta planeta. Akcja zaczyna się w Londynie w chwili, gdy Astra wchodzi do British Museum, aby wziąć udział w otwarciu nowej wystawy poświęconej Gilgameszowi. Spotyka tam przystojnego mężczyznę, który wie o niej rzeczy, których żaden obcy nie powinien wiedzieć, włącznie z pochodzeniem jej niezwykłej blizny na ręce. Zabiera ją do swojego mieszkania, a Astra dowiaduje się, że jest potomkinią bogini Isztar, a nieznajomy mężczyzna jest współczesnym uosobieniem samego Gilgamesza. Król Gilgamesz szuka sposobu na zrealizowanie roszczenia do życia wiecznego, które Isztar dawno mu odmówiła. Po wspólnym odtworzeniu świętego rytuału seksualnego z pradawnych czasów, zostają przeniesieni w czasie do starożytnego Sumeru jako Isztar i Gilgamesz, który wreszcie może kontynuować swoje poszukiwania nieśmiertelności. Przepracowując Epos o Gilgameszu w kontekście własnych badań i odkryć dotyczących Annunaki, Zecharia Sitchin splata opowieść o starożytnym obrzędzie, niezamierzonej zdradzie, bogach wśród ludzi, podróżach międzyplanetarnych i tysiącletnich poszukiwaniach nieśmiertelności. Zecharia Sitchin (1920-2010), urodzony w Rosji i wychowany w Palestynie, wyróżniał się rozległą i imponującą znajomością współczesnego i starożytnego hebrajskiego oraz innych języków semickich i europejskich, Starego Testamentu i historii, archeologii i kultur Bliskiego Wschodu. Zasłynął zdolnością czytania i tłumaczenia sumeryjskich i innych starożytnych tekstów. Przez wiele lat pracował jako dziennikarz i redaktor w Izraelu, a pod koniec życia mieszkał i pracował w Nowym Jorku.