O wiele napisano już o „kryzysie" sztuki nowoczesnej, o rozstaniu malarza z widzem, kompozytora ze słuchaczem, poety z czytelnikiem, szerzej - artysty z miłośnikiem sztuki czy jego „konsumentem”. W tym kontekście pojawiło się wiele ciekawych pytań i także wiele złych odpowiedzi, zwłaszcza ze strony samych artystów. Dlatego zawsze pożyteczne jest, gdy nad istotą działalności artystycznej i jej znaczeniem dla społeczeństwa zastanawia się ktoś inny niż zawodowy artysta, krytyk artystyczny czy historyk sztuki. Do takich postaci należał uznany antropolog i filozof Claude Lévi-Strauss (1908-2009), jeden z czołowych przedstawicieli strukturalizmu. Książka wywiadów, które z słynnym francuskim filozofem przeprowadził w 1959 roku pisarz Georges Charbonnier, wprowadzi czytelnika nie tylko w fascynujący system filozoficzny Lévi-Straussa i jego badania antropologiczne, lecz także zaoferuje szereg stymulujących myśli o sztuce nowoczesnej, a w szczególności o malarstwie abstrakcyjnym, które pod koniec lat pięćdziesiątych zaczęło wchodzić w kryzys. Jak krytycznie stwierdza Lévi-Strauss w jednym z rozdziałów, malarstwo abstrakcyjne może wprawdzie oczarować miłośnika sztuki, lecz „zawsze pozostanie ograniczone do swej dekoracyjności, ponieważ brak mu głównej cechy dzieła sztuki, a mianowicie bycia nośnikiem rzeczywistości o porządku semantycznym”. Niewielka książka wywiadów nie straciła po wielu latach od powstania na aktualności i może dostarczyć wielu cennych bodźców do rozważań nad współczesnym życiem artystycznym.