Śmieszne miłości - siedem opowiadań, których tematem jest miłość osadzona w komicznych kontekstach, a raczej to, co ludzie w komicznych kontekstach uważają za próbę związku miłosnego. Tom zawiera opowiadania Nikt się nie będzie śmiał, Złote jabłko wiecznej tęsknoty, Fałszywy autostop, Sympozjon, Niech ustąpią starzy martwi młodym martwym, Doktor Havel po dwudziestu latach, Edward i Bóg. Na podstawie jednego z opowiadań powstał film: Nikt się nie będzie śmiał (reżyseria Hynek Bočan, 1965).

„Don Juan. To przecież był zdobywca. Nawet wielkimi literami. Wielki Zdobywca. Ale proszę was, jak chcecie być zdobywcą na terytorium, gdzie nikt wam nie stawia oporu, gdzie wszystko jest możliwe, a wszystko dozwolone? Era Don Juanów się skończyła. Dzisiejszy potomek Don Juana już nie zdobywa, lecz tylko zbiera. Postać Wielkiego Zdobywcy zastąpiła postać Wielkiego Zbieracza, ale Zbieracz to już wcale nie jest Don Juan. Don Juan był postacią tragedii. Był obciążony winą. Radośnie grzeszył i śmiał się z Boga. Był bluźniercą i skończył w piekle. Don Juan był panem, natomiast Zbieracz jest niewolnikiem. Don Juan bezczelnie przekraczał konwenanse i prawa. Wielki Zbieracz tylko posłusznie, z poceniem czoła, wypełnia konwencję i prawo, ponieważ zbieractwo stało się dobrym obyczajem, etykietą i niemal obowiązkiem... Biada, przyjaciele,” zawołał patetycznie Havel, „moje miłości (jeśli mogę je tak nazwać) są podłogą sceny, na której nic się nie dzieje.”