Jarmila Novotná (1907-1994), jedna z najświetniejszych gwiazd opery, wielka osobowość XX wieku. Jako Mařenka u Smetany zadebiutowała w Teatrze Narodowym w siedemnastu latach. Stała się gwiazdą berlińskiej i wiedeńskiej Opery Państwowej, u jej stóp leżała publiczność letnich festiwali w Salzburgu. Przywykła do oklasków w Paryżu, Londynie, Buenos Aires oraz w Weronie i Neapolu. Przez szesnaście lat, dłużej niż ktokolwiek inny z Czechów, była gwiazdą nowojorskiej Metropolitan Opery. Współpracowała z dyrygentem Arturo Toscaninim, reżyserem Maxem Reinhardtem i wieloma innymi. Do jej udanych hollywoodzkich filmów należą między innymi "Naznaczeni", w których stworzyła główną parę z Ivanem Jandlem, do dziś jedynym czeskim laureatem aktorskiego Oscara. Uwodzili ją najciekawsi mężczyźni jej epoki, w tym prezydent T. G. Masaryk i jego syn Jan. Kompozytorzy namawiali ją, by dla nich śpiewała (Richard Strauss), a czasem pisali dla niej role szyte na miarę (Franz Lehár). Podczas wojny była uosobieniem czeskiego patriotyzmu, jej cykl "Lidické písně" (wspólnie z Janem Masarykiem) stał się przełomem w zagranicznej promocji czeskiego ruchu oporu. A mimo wszystko, za to, czym zasłużyła się dla ojczyzny, musiała z niej dwukrotnie uciekać, w latach 1939 i 1948. Historyk i pisarz Pavel Kosatík opowiada tę wspaniałą i skomplikowaną historię, zachowując wszystkie liczne konteksty kulturowe i historyczne tamtych czasów.