Znalezienie nagrania o bardziej poruszającym losie jest dość trudne: Straka v hrsti stała się dowodem wielkiego talentu muzyków i głupoty systemu komunistycznego. Pomimo licznych historyjek związanych z ogromnym sukcesem, późniejszymi restrykcjami, a nawet interwencjami pałek funkcjonariuszy VB na silnie ekscentrycznych koncertach, najważniejsza na Strace jest niewątpliwie muzyka. Niewątpliwie pod wpływem różnych nurtów, być może nowej fali, ale przede wszystkim oparta na zaskakujących pomysłach, znacznej kompozycyjnej i instrumentalnej sprawności oraz tekstach o nieoczekiwanie niemal dadaistycznym wydźwięku.

Panowie Čok, Hrubeš, Kocáb i Pavlíček + Tomek byli co prawda na scenie różnie wystylizowani i zamaskowani, ale to nie zaczynało chwytliwości utworów. Hrabě X, Na václavským Václaváku, Pražákům je hej, Zubatá, Proč jen já czy Tango Ropotámo, a właściwie wszystkie piosenki odtwarzane przez kasetowy naród, są do dziś doskonałym świadectwem tego (nie)c czasu. Pod nazwą niezbyt wyśmienitej butelki wina wydarzyło się coś o sympatycznie prowokacyjnej jakości, co stało się współinicjatorem głośnego artykułu likwidacyjnego "Nowa fala ze starą treścią", rozpoczynającego kolejne natarcie przeciwko wolności w muzyce. Straka v hrsti 2012: wszyscy ją dobrze znamy, ale i w tym roku to miazga.

Dźwiękowo zremasterowane wznowienie kultowego czeskiego rockowego albumu!

Jubileuszowe wydanie 1982 - 2012