Wczesne dzieciństwo przeżywamy tylko raz. Jest ono wyjątkowe. To, co wydarzy się w pierwszych latach, nie da się później powtórzyć ani odzyskać w ten sam sposób. Kopenhaska przedszkole Nokken to potwierdza. Książka Powolne rodzicielstwo pomaga nam czcić i szanować istotę małego dziecka, dać jego rozwojowi cały potrzebny czas, a także znaleźć dla siebie czas, by móc delektować się stopniowym i cudownym rozwojem ludzkiej istoty. W interakcji z dzieckiem i między sobą nawzajem możemy rozwinąć nowy, świadomy zamiar - przy jedzeniu, podczas snu, na spacerach w przyrodzie oraz przy obchodzeniu świąt. Ta książka jest przewodnikiem, który pomaga nam odkryć w codziennym życiu bogactwo, które już mamy, robiąc to poprzez zwolnienie tempa i dając sobie oraz naszym dzieciom przestrzeń, w której można oddychać i rosnąć. Można by ją również nazwać podręcznikiem powolnego wzrostu. Helle Heckmann (1955) pracuje jako pedagogka waldorfska dla dzieci w wieku przedszkolnym od niemal trzydziestu lat. W odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na wysokiej jakości opiekę nad najmłodszymi dziećmi założyła dwadzieścia pięć lat temu w Kopenhadze w Danii przedszkole Nokken. Jej program jest dobrze ugruntowany i międzynarodowo uznawany jako wyjątkowe podejście do opieki nad dziećmi w wieku od jednego do siedmiu lat. Nokken jest wzorem wczesnej opieki, z którego inspirację czerpią inne przedszkola waldorfskie i inne instytucje, np. przedszkola leśne, korzystając z praktycznego przykładu codziennego rytmu przynoszącego dzieciom korzyści i wsparcie. Dwadzieścia lat temu wydawało się niezwykłe wyobrażać sobie, że dzieci spędzają w przedszkolu większość dnia na zewnątrz, a nie zamknięte w sali. W tym czasie Helle Heckmann wprowadziła swój program, w którym nawet najmłodsze dzieci spędzają dużą część dnia przedszkolnego na świeżym powietrzu. Wszystko jest jednak starannie ustrukturyzowane na podstawie zasad pedagogiki waldorfskiej. Książka Powolne rodzicielstwo nie jest zwykłym poradnikiem dla rodziców na temat wychowania. Helle Heckmann szczegółowo opisuje na jej stronach, jak i dlaczego wyjątkowe podejście nokkenskie do małych dzieci jest zorganizowane. Nie wolno się do nich na przykład spieszyć ani oceniaj ich przez pryzmat tego, czego jeszcze nie potrafią. Konieczne jest zachowanie regularnego rytmu i porządku wynikającego z rozwojowych potrzeb dzieci. Przywilejem i odpowiedzialnością opiekuna jest bycie wzorem dla dziecka, które może go naśladować, i bez pośpiechu dać dziecku czas na wielokrotne ćwiczenie. Naśladowanie pozwala małemu dziecku zdobywać nie tylko nowe umiejętności, ale także poczucie własnej wartości wraz z rozwojem jego kompetencji.