W 1920 roku pod tytułem Klingsor ukazały się po raz pierwszy trzy opowiadania Hermanna Hessego, późniejszego laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Na pierwszy rzut oka wydają się dość zróżnicowane, a jednak mają coś wspólnego: związek z ekspresjonizmem. Opowiadanie Klein a Wagner to prawdopodobnie najbardziej ekspresjonistyczny tekst autora; rozszczepienie bohatera odzwierciedla doświadczenia Hessego z psychoanalizą oraz jego niechęć do mieszczańskiego świata. W Duszy dziecka Hesse z perspektywy dorosłego rozważa doświadczenia własnego dzieciństwa. W opowiadaniu Ostatnie lato Klingsora niewątpliwie odbiła się wielka zmiana, jaka zaszła w życiu Hessego: jego pierwsza żona Maria Bernoulli była trwale hospitalizowana z powodu schizofrenii, małżeństwo rozpadało się, Hesse został zwolniony z oddziału opieki nad jeńcami wojennymi, Niemcy opanował zgubny nacjonalizm, a Hesse przeniósł się do słonecznej Montagnoli w szwajcarskim kantonie Ticino, gdzie znalazł nie tylko nowy dom, lecz także nową miłość - malarkę i śpiewaczkę Ruth Wenger. Poprzez postać głównego bohatera, samotnego malarza, Hesse bada sztukę jako możliwość i sposób bytu. Przerażony nadchodzącą śmiercią Klingsor stara się przeżyć pozostały czas jak najlepiej i najradośniej, oddaje się sztuce, noce spędza przy winie i w ramionach kobiet. Opowiadanie kulminuje ostatnim dziełem Klingsora - autoportretem, który zdaje się przedstawiać wiele obliczy. Hermann Hesse (1877-1962) jest najczęściej wydawanym niemieckim autorem XX wieku; wiele jego dzieł osiągnęło nakłady liczone w milionach. Intensywność jego oddziaływania po II wojnie światowej znacznie wzrosła - od lat 50. najpierw w Korei i Japonii, a następnie w latach 60. i 70. szczególnie w USA. Dla młodego pokolenia Hesse niechcący stał się pewnego rodzaju guru; młodzi czerpali z niego inspirację do walki z autorytetami, do odrzucenia utylitaryzmu zachodniej cywilizacji, przejmowali jego intensywny stosunek do przyrody, filozofii i religii Wschodu itd. Hesse jednak w zasadzie nigdy nie porzucił swojej chrześcijańsko-żydowskiej orientacji i jedynie wzbogacał ją o inne wpływy.