Teoria demokratycznego pokoju stawia nas przed jednymi z najciekawszych pytań we współczesnych badaniach społecznych. Podstawowa teza, według której demokracje nie prowadzą ze sobą wojen, nie została sfalsyfikowana w toku wydarzeń politycznych. Sprawia to, że pokój między demokracjami może być traktowany jako jedna z niewielu stałych prawidłowości w stosunkach międzynarodowych. Empirycznie obserwowana główna teza teorii demokratycznego pokoju nie doczekała się jeszcze satysfakcjonującego i pełnego wyjaśnienia. Demokratyczny pokój jest więc od początku XX wieku jednym z trwałych elementów międzynarodowej rzeczywistości politycznej, jednak nadal nie wiemy z pewnością, jakie mechanizmy sprawiają, że demokracje ze sobą nie walczą, a spory zachodzące pomiędzy nimi rozwiązywane są bez użycia śmiercionośnej siły na dużą skalę.