Pod nazwą Hlaholský misál znany jest zespół tekstów liturgicznych rytu rzymskokatolickiego w nowej cerkiewnosłowiańskiej mowie, który opracował Vojtěch Tkadlčík we współpracy z czołowymi czeskimi i zagranicznymi teologami oraz slawistami w drugiej połowie XX wieku. Oficjalnie opublikowano dwie wersje - pierwszą w 1972 roku jako tekst próbny dla archidiecezji ołomunieckiej, drugą w 1992 roku oficjalnie zatwierdzoną do użytku we wszystkich diecezjach czeskich i morawskich (ta wersja została wydana w uroczystym formacie w dwójnasób pismem - hlaholicą oraz równoległą transkrypcją łacińską). Ponadto w zbiorach biblioteki Centrum Aletti Velehrad-Roma w Ołomuńcu zachowała się bardzo cenna archiwalia, mianowicie maszynopis pierwotnej postaci misału z 1963 roku, który odpowiadał przedkoncylnemu Tridenckiemu misałowi i którego zatwierdzenie nie zostało przeprowadzone. Monografia poświęcona jest kompleksowej analizie Hlaholského misálu - ówczesnym kontekstom i niemal czterdziestoletniej pracy nad jego opracowaniem, charakterystyce liturgicznej oraz umieszczeniu w kontekście starocerkiewnosłowiańskiego i cerkiewnosłowiańskiego piśmiennictwa. Szczególny nacisk położono na analizę językową, gdyż język Hlaholského misálu (tzw. czeska redakcja nowej cerkiewnosłowiańszczyzny) jest unikatową konstrukcją wynikającą zarówno z zachowanych stadiów językowych, jak i z przemyślanych oraz pod wieloma względami specyficznych innowacji językowych. Rozwiązanie wielu zagadnień związanych z genezą Hlaholského misálu było możliwe dzięki studiom nad materiałowo bogatą korespondencją Vojtěcha Tkadlčíka, która także zachowała się w archiwum Centrum Aletti Velehrad-Roma w Ołomuńcu.