Temat zamachu na zastępcę protektora Rzeszy Reinharda Heydricha opracowuje Lubomír Kubík w swojej książce środkami powieściowymi. Trzyma się wszystkich dostępnych faktów historycznych dotyczących tej sprawy, jednak, jak sugeruje sam tytuł powieści, nowe spojrzenie dotyczy nie tylko społeczno-politycznych okoliczności zamachu, ale także wewnętrznych pobudek jego bezpośrednich sprawców. Główną linię fabularną tworzy los dwóch czechosłowackich spadochroniarzy Jozefa Gabčíka i Jana Kubiša, wysłanych do protektoratu pod kryptonimami Zdeněk i Ota, pod którymi zresztą przeważnie występują w powieści. Autor śledzi krok po kroku ich wędrówkę od zrzutu nad okupowanymi Czechami pod koniec grudnia 1941 roku aż po ich ostatnią i nierówną walkę z nazistami w czerwcu 1942 roku w kryptach prawosławnego kościoła św. Cyryla i Metodego. Już na początku muszą pokonać wiele przeszkód. Zamiast do lasów koło Pilzna trafiają po skoku 20 kilometrów od Pragi i dopiero przypadek sprawia, że wkrótce udaje im się nawiązać kontakt z członkami ruchu oporu z organizacji Sokol. Z różnych reakcji funkcjonariuszy i szeregowców sokolskiej organizacji konspiracyjnej, którzy przeważnie obawiają się niezmiernych represji, oraz ze sposobu życia rodzin, u których są stopniowo zakwaterowywani, Gabčík i Kubiš poznają atmosferę zniewolonej i sponiewieranej Pragi. Nie wszyscy są tak odważni jak ich uprzejmi i życzliwi gospodarz. Zamachowców zaskakuje małostkowość rodaków; nie spodziewali się, że warunki w okupowanej ojczyźnie będą tak trudne, a życie tak sparaliżowane. Pomimo początkowej nieufności i ostrożności z obu stron, współpraca z konspiracyjną siecią szybko się rozwija. Gabčík, Kubiš i Josef Valčík, który dołączył później do pary spadochroniarzy, starannie wybierają między różnymi miejscami, gdzie miałby zostać przeprowadzony atak na Heydricha. Po zakończeniu długotrwałych przygotowań trójka staje przed dylematem. Coraz większe grono ich współpracowników obawia się, że akcja pochłonie zbyt wiele ofiar, i zaczyna wątpić w jej sens. Gabčík i Kubiš zdają sobie sprawę, że przeprowadzenie zamachu wbrew woli ruchu oporu byłoby trudne, z drugiej strony niespełnienie zadania wyznaczonego przez rząd londyński oznaczałoby zdradę. Początkowo stałe i niezachwiane stanowisko obu długoletnich przyjaciół zaczyna stopniowo się zmieniać. Na presję otoczenia każdy reaguje nieco inaczej, już wskutek swojego odmiennego psychicznego usposobienia…