Legendarny album "Brutalna liryka" to studyjny album praskiego zespołu Psí vojáci. Zawiera dziesięć utworów z tekstami Filipa Topola z lat 1994-1995. Płyta została nagrana w czerwcu i lipcu 1995 roku w brneńskim studiu Audio Line i w tym samym roku ukazała się na CD i MC. Reżyserią muzyczną i dźwiękową zajmowali się Roman Jež i Vladimír Holek. Ponury, naturalny obraz na okładce albumu sugeruje, że muzyka, choć rockowo dzika, w żadnym wypadku nie jest radosna. Kompozytor, autor tekstów, pianista i wokalista Filip Topol gra na płycie na fortepianie; to rockowo dzika gra, często jednak przywodząca na myśl szanson. Topolowi dzielnie towarzyszą perkusista David Skála i basista Luděk Horký, słyszalny jest także często altowy saksofon Jiříego Jelínka, a całość wyprodukowała Pavla Švédová. Płyta CD zawiera ponad godzinę i piętnaście minut ponurej, nieokiełznanej muzyki z romantycznym zabarwieniem, z znakomitymi tekstami rozdarnego poety Filipa Topola, którego sposób wykonania oscyluje gdzieś między śpiewem a ekspresywną recytacją. Mimo tego „nie-śpiewu” (Filip deklamuje i krzyczy), potrafi też po prostu "śpiewać". Naprawdę melancholijne utwory, np. „Houpačka”, są zrównoważone kawałkiem „Prší 3”, co jest zaskakująco wesołą piosenką, w której Topol pokazuje poczucie niemal zappowskiej ironii. Końcowy utwór „Tak akorát dlouhá” trwa dwadzieścia cztery minuty, ma niesamowitą atmosferę, jako jedyny jest muzycznie stosunkowo monotematyczny; czuć z niego kurz i słońce praskich Holešovic, wszystko jest długie, długie, długie. I wszystko, jak zawsze, jest na wielką odległość od muzyki komercyjnych rozgłośni radiowych. Muzyka Psích Vojáků jest po prostu psívojákowska.