Ta książka, przygotowana przez wydawnictwo FOIBOS BOOKS, przedstawia sondę w niezwykłą przestrzeń miejską Pragi - zespół willowych budowli w praskim Bubeneči, tworzący wyjątkową enklawę w aglomeracji miejskiej. Z architektonicznego punktu widzenia najciekawszy jest okres poprzedzający I wojnę światową. W tych okresach, a szczególnie na przełomie XIX i XX wieku, kształtował się nowy społeczny statut willi, zwiastujący nowy styl życia oraz szerokie kulturowe i społeczne zadania. Willa pojmowana była jako gesamtkunstwerk - z wszystkimi elementami wnętrza, zewnętrzną formą i ogrodem. Opowieści o willach z Bubeneča zaczynają się od najstarszej z nich, willi Lannów, zbudowanej w duchu włoskim z pompejańskimi wnętrzami i ściennymi malowidłami - pewien poetycki sen o przyjemnym życiu. Pojawiają się potem liczne neorenesansowe wille klasycystyczne, a później „nowoczesne” wille dążące do kulturalnego odrodzenia życia społecznego. Przypomnijmy tu willę Suchardy autorstwa Jana Kotěry - zapowiedź nowej epoki, nowego odczuwania, nowej prawdziwej sztuki. Dziś niemal niewiarygodne jest, jakie znaczenie kulturowe i społeczne miały wtedy ta i inne podobne budowle. Albo niedaleka willa Koulów, która wprowadzała na scenę patriotyczne motywy ludowe. Była to próba stylu narodowego, podobnie jak stojąca w pobliżu willa Jurkoviča. W okresie międzywojennym do dzielnicy Bubeneč skupia się najzamożniejsza klientela, która przy swoich pałacowych willach preferuje reprezentacyjny, historyzujący styl, o czym świadczą na przykład wille Petschków. Każda willa to historia, życie rozgrywające się w jej murach, które można opisać jak powieść. Każda epoka wnosi do niej zmiany - pokoleniowe, stylistyczne, eksploatacyjne. Wystarczy zauważyć, jak w okresie międzywojennym przybywało do domów garaży. Architektura willowa w Pradze-Bubeneči zasługuje dziś w pełni na uwagę zarówno z punktu widzenia historii rezydencyjnej architektury willowej, jak i z perspektywy wydarzeń oraz losów społecznych, kulturalnych i politycznych. Autorzy książki przedstawiają na ponad 270 stronach 64 istniejące wille, a na dziewięciu kolejnych budynkach pokazują, jak czas i los zagrały z nimi grę znikania. Zespół autorski prowadził prof. Petr Ulrich, a Jiří Podrazil przygotował do niej współczesną fotodokumentację.