Weteran wojenny pułkownik Eduard Picka (Plzeň 1923 - Hradec Králové 2012) rozpoczyna swoje opowieści wspomnieniem o tym, jak jako mały chłopiec trafił z ojcem do Związku Radzieckiego i jak spędził tam dzieciństwo. Po napaści na ZSRR został wcielony do Armii Czerwonej, a następnie skierowany jako saper do walk o Stalingrad. W 1944 roku został przejęty do stanu Czechosłowackiej Armii walczącej na ziemi radzieckiej, gdzie przydzielono go do formującej się artylerii. Tam spotyka swego wieloletniego przyjaciela i wzór - podpułkownika gšt. Viléma Sachra - i zostaje jego oddanym adiutantem na resztę wojny. Po zakończeniu wojennych okropności pozostał nadal w mundurze wojskowym. Dzięki talentowi do matematyki został w końcu znakomitym oficerem kartografem w służbie czechosłowackich sił powietrznych. Służył kolejno na kilku lotniskach, gdzie między innymi przeżył burzliwy rok 1968. Na początku lat siedemdziesiątych los ponownie zetknął go z Vilémem Sachrem. Mimo że nadal był oficerem armii Czechosłowackiej, aktywnie pomagał mu w spisywaniu wojennych wspomnień, które dla ówczesnego reżimu były nie do przyjęcia. Po przejściu na zasłużoną emeryturę w latach dziewięćdziesiątych bardzo aktywnie zaangażował się w działalność Czechosłowackiego Związku Legionistów oraz Związku Lotników w Hradcu Králové. Dzięki swojej wiedzy, doświadczeniu i niezmiennym życiowym zasadom był wysoko cenionym autorytetem.