Fińskiego pisarza Miki Waltariego (1908-1979) rozsławiła na całym świecie powieść osadzona w starożytnym Egipcie Egipcjanin Sinuhet. Mimo to Waltari nigdy nie był w Egipcie - ani przed napisaniem powieści, ani po jej wydaniu. Tym bardziej podróżował do innych krajów, w których rozgrywają się jego powieści. W książce Pociąg samotnego mężczyzny z 1929 roku młody Mika Waltari opisuje swoją pierwszą wielką podróż po Europie. Z Helsinek podróżował przez Berlin, Pragę (która - ku jego zaskoczeniu - wywarła na nim bardzo niepochlebne wrażenie), Wiedeń, Budapeszt, Belgrad i Sofię do Stambułu, skąd wracał przez Dubrownik, Rzym i Paryż z powrotem do domu. To wciągający opis Europy, która dziesięć lat po zakończeniu pierwszej wojny światowej była jeszcze pełna nadziei i iluzji, oraz wzruszający dziennik młodego człowieka, jego emocjonalnych i twórczych poszukiwań. Waltari wyruszył w podobną podróż ponownie dwadzieścia lat później i napisał o niej książkę Podróż do Stambułu (po czesku wydana przez wydawnictwo Hejkal w 2003 roku). W Stambule rozgrywa się kilka jego wielkich powieści historycznych, m.in. Mroczny anioł, Krwawa łaźnia i przede wszystkim Szczęśliwa gwiazda, która jest jednym z najbardziej poruszających współczesnych przedstawień zgubnej totalitarności. Pociąg samotnego mężczyzny ukazuje się po czesku po raz pierwszy (w przekładzie Markéty Hejkalovej), a czeski jest jedynym językiem obcym, na który została przetłumaczona ta książka.