Przystępna, zwięzła i bogato ilustrowana książka wyjaśnia, jak, dlaczego i kiedy sztuka się zmieniała, kto wprowadzał nowe elementy, na czym dokładnie one polegały, gdzie powstawały i jaki miały wpływ. Przybliża czytelnikowi terminologię artystyczną i daje możliwość głębszego zrozumienia oraz pełniejszego korzystania z dzieł sztuki wizualnej na przestrzeni dziejów. Sztuka wyraża i podkreśla szerokie spektrum emocji, wartości i idei, takich jak piękno, prawda, nadzieja, śmierć, życie, chaos czy porządek. Może być dekoracyjna, narracyjna, filozoficzna, religijna lub po prostu rozrywkowa; niezależnie od tego, czy powstaje po to, by sprawiać przyjemność, pobudzać wyobraźnię, wzbudzać emocje, czy nieść określone przesłanie, zawsze jest kroniką lub odzwierciedleniem swojej epoki. Wszyscy artyści - nawet ci, którzy łamali ustalone tradycje - świadczą o swojej epoce i miejscu w historii. Dzięki temu sztuka pomaga nam rozumieć, jak ludzie postrzegali samych siebie w przeszłości. Niektóre rodzaje sztuki pojawiały się niemal we wszystkich społecznościach. Nie da się tu mówić o jednym systemie czy porządku; różne rodzaje sztuki przenikają się i zmieniają, wzajemnie na siebie oddziałują i reagują na siebie nawzajem. Sztuka nigdy nie powstaje w próżni, dlatego bywa czasem tak myląca. I w tym właśnie miejscu pojawia się ta książka. Skupia się przede wszystkim na rozwoju sztuk wizualnych na Zachodzie i oferuje wprowadzenie do wielu najważniejszych kierunków, stylów i tendencji rozwojowych w sztuce od prehistorii po czasy współczesne. Bada także niektóre z najważniejszych dzieł sztuki najbardziej przełomowych twórców oraz zatrzymuje się nad wieloma ich tematami, materiałami i metodami. Książka przedstawia i wyjaśnia szerokie spektrum twórczych innowacji, pomysłów, wpływów i podejść poszczególnych artystów na przestrzeni dziejów.