Książka po raz pierwszy śledzi historię sztuki w Czechach i na Morawiu w jednym tomie. Ukazuje rozwój i przemiany twórczości artystycznej na ziemiach czeskich od Wielkich Moraw po współczesność. Zajmuje się malarstwem, rzeźbą, architekturą, iluminacją książkową, rzemiosłem artystycznym, fotografią i innymi formami twórczości artystycznej; osiemset wybranych dzieł umieszcza w historycznych kontekstach ich powstania. Rdzeń książki stanowią tak zwane "rodinki", grupy dwóch, trzech lub czterech prac artystycznych połączonych wspólną osobą królewskiego lub szlacheckiego zleceniodawcy, powstaniem dzieła w środowisku starych klasztorów, na uczelniach artystycznych, na tle ówczesnych prądów religijnych i politycznych, przynależnością do wyraźnego kierunku artystycznego, różnymi ujęciami tego samego tematu oraz innymi ciekawymi powiązaniami. W "rodinkach" czytelnikom prezentowane są najważniejsze dokonania artystyczne związane z terytorium Czech oraz najbardziej wyraziste osobowości artystyczne, od mistrza Theodorika i Petra Parléře po twórców kubistycznej i międzywojennej awangardy, aż po Krištofa Kinterę, Federica Díaza i innych współczesnych artystów. Książka rzadko łączy erudycję ponad 30 autorów, specjalistów poszczególnych okresów z Instytutu Historii Sztuki PAN (Ústav dějin umění AV ČR), z kulturalnym i przystępnym językiem. Dzięki temu jest dostępna dla każdego głębiej zainteresowanego sztukami plastycznymi i staje się podstawowym podręcznikiem nie tylko dla fachowców, studentów kierunków humanistycznych, ale także dla szerokiej publiczności na dziesiątki następnych lat.