W swoich relacjach z podróży Karel Čapek obserwuje odwiedzane obce kraje z niemal dziecięcym zainteresowaniem i zachwytem, bada ich istotę i osobliwości, wybiera to najbardziej charakterystyczne i z niewiarygodną lekkością przekazuje swoje wrażenie czytelnikowi. Teksty i ilustracje balansują na granicy powagi i niepowstrzymanej wesołości i oddają kraj trafniej niż rozwlekłe przewodniki. Instynkt odkrywcy autora każe mu unikać najbardziej utartych miejsc i wydeptanych szlaków. Jednak jego świeże, figlarne, skłonne do żartu spojrzenie potrafi odkryć zaskakujące i czarujące strony nawet rzeczy znanych, pozornie prozaicznych. Podróż w nieznane wywołuje u autora i u nas, którzy podążamy za nim w jego wędrówkach, zachwyt różnorodnością świata, euforyczne poczucie bycia poza określonym miejscem i przywraca nas samym sobie - to chwile doskonałego szczęścia… „Ogrody Alkazaru są w swoim rodzaju typowe dla ogrodów hiszpańskich; co prawda jest tam wiele rzeczy, których nigdzie indziej nie ma, na przykład baños, czyli sklepiona łaźnia Doni Marii de Padilla, kochanki chrześcijańskiego króla Piotra Okrutnego. Mówi się, że ówczesna uprzejmość wymagała, aby dworscy kawalerowie pili wodę z jej kąpieli; ale ja w to nie wierzę, ponieważ widziałem niewielu caballerów w Sewilli pijących wodę.”