Antyczna biblioteka nr 81 Poprzednie trzy tomy Dziejów Polibiusza (I, AK 78; II, AK 79; III, AK 80) obejmowały osiemnaście z czterdziestu ksiąg jego dzieła historycznego. Ten czwarty tom przynosi wszystko istotne, co zachowało się z dwudziestu pozostałych ksiąg, tj. XIX-XXXIX. Polibiusz zapisał i opisał w nich wydarzenia między latami 196 a 144 p.n.e., których wyraźnym charakterystycznym znakiem i wspólnym mianownikiem było umacnianie hegemonii Rzymu na rozległych obszarach Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu. Rzymianie stopniowo opanowali wtedy Grecję i Macedonię, po pokonaniu Kartaginy przejęli północno-zachodnią Afrykę i podporządkowali sobie imperium Seleucydów oraz ptolemejski Egipt. Podobnie jak tom trzeci, również ten czwarty jest złożony z fragmentów zachowanych z wyciągów z dzieła Polibiusza sporządzonych w X wieku oraz z cytatów z dzieł autorów, którzy z niego korzystali. Pomimo fragmentaryczności i niekompletności, te fragmenty zawierają wiele cennych informacji o ówczesnych wydarzeniach oraz spostrzeżenia autora dotyczące związków między nimi, które składają się na autentyczny obraz wydarzeń rozgrywających się w wtedy znanym „zamieszkanym świecie”. Tym tomem w Antycznej bibliotece zamyka się korpus dzieła historycznego Polibiusza, które dzięki zasługom prof. Pavla Olivy ukazuje się po raz pierwszy w przekładzie czeskim.