Louis-Nicolas Davout był najbardziej utalentowanym z marszałków Napoleona i jedynym, który dorównywał mu w taktyce. Brał udział w wielu słynnych bitwach Napoleona, miał ogromny udział w zwycięstwie pod Austerlitz (Slavkovem) i jego tytuły księcia d’Auerstädt oraz księcia Eckmühl przypominają o dwóch kolejnych wielkich zwycięstwach, które odniósł samodzielnie. Przydomek „Żelazny marszałek” zawdzięczał przede wszystkim niezłomnej stanowczości, odwadze i konsekwentnej metodyczności, z jaką dowodził swoimi żołnierzami, dzięki czemu nigdy nie został pokonany. Okazał się także bardzo zdolnym organizatorem i administratorem. Doskonale znał ówczesną teorię i praktykę wojskową, a według współczesnej terminologii posiadał także zmysł i styl menedżerski w sprawach wykraczających poza pole bitwy: szkolenie, logistyka, wywiad, psychologia wojskowa… Jednocześnie zawsze nieugięcie bronił tego, co uważał za słuszne, wyznawał surowe zasady moralne. Nawet jego przeciwnicy nie mogli mu odmówić uczciwości, bezinteresowności i niekorupcyjności. Obowiązek był dla niego wszystkim; przede wszystkim sam się nim kierował i wymagał jego bezwzględnego, często surowego wypełniania od innych. Swoim kontrowersyjnym charakterem, brakiem życzliwości i pobłażliwości ten dowódca wojskowy niepotrzebnie narobił sobie wielu wrogów, dlatego marszałek Davout pozostaje dziś niesłusznie mniej znany niż wielu innych bohaterów wojen napoleońskich.