Czwarte kontynuacja książek "Rodacy z Karkonoszy wspominają" ponownie oferuje barwną mozaikę życiowych historii świadków i świadczyń z Karkonoszy i pobliskiego Podkarkonosza. Nie jest rzadkością, że ludzie w podeszłym wieku spisują swoje wspomnienia. Zazwyczaj po to, aby zachować rodzinną pamięć dla potomków. Libor Dušek od dwunastu lat spotyka się z tymi niezwykłymi ludźmi, których losy teraz Wam przedstawia. Wieś Nedaříž znajduje się w Podkarkonoszu i do 1945 roku była w pewnym sensie wzorowym przykładem mieszanej czesko-niemieckiej miejscowości przygranicznej. Gdy w 1938 roku doszło do zajęcia granic, Edita Lejdarová miała niecałe pięć lat, ale to wydarzenie zapoczątkowało łańcuch dalszych powiązań, które zasadniczo wpłynęły na jej życie i życie całej jej rodziny. Ojciec co prawda pochodził z czeskiego środowiska, ale został zmuszony do wstąpienia do Wehrmachtu i wkrótce trafił do sowieckiej niewoli. Do domu wrócił dopiero w 1949 roku i odkrył, że jego najbliżsi zostali wysiedleni do wschodnich Niemiec. Helmut Hofer najwyraźniej w ostatnich latach nie umknął uwadze miłośników Karkonoszy. Skromny człowiek, ciałem, duszą i podejściem do życia archetyp górala, jest znany przede wszystkim jako ostatni nosicz na Śnieżkę. Pani Miluše Hartigová, po mężu Holubcová, wychowywała się w czeskiej części Karkonoszy, w skromnej chatce we wsi Roudnice, a szkołę uczęszczała w pobliskich malowniczych Křížlicach. W czasie zajęcia pogranicza jesienią 1938 roku miała jedenaście lat. Już dość wyraźnie odczuwała, że coś jest nie w porządku, gdy jej dom z dnia na dzień stał się częścią agresywnego i ekspansywnego państwa niemieckiego.