Książka jest podzielona na pięć częściowo wyodrębnionych okresów. Zaczyna się rokiem 1986, kiedy to JZD Slušovice zostało przemianowane na JZD Agrokombinát Slušovice. W tym roku rozpoczął się niewiarygodny wzrost przedsiębiorstwa, z naciskiem na jakościowe wskaźniki produkcji. Kolejny etap zaczyna się w styczniu 1989 - był to start najbardziej udanego roku, ale jednocześnie punkt zwrotny, który doprowadził do stopniowego rozkładu i końca tego przedsiębiorstwa. Zakłady przekazywano w osobistą opiekę z odpowiedzialnością ekonomiczną i produkcyjną, rozwinęły się czynniki motywacyjne z regularną kwartalną oceną kadry kierowniczej, a najlepsi „mistrzowie” byli zobowiązywani do wdrażania najnowszych osiągnięć naukowo-technicznych w praktyce. Przedstawiam wizje przewodniczącego spółdzielni F. Čuby na dwa miesiące przed listopadem 1989. Zwiększył liczbę małych rodzinnych przedsiębiorstw i próbował przekształcić spółdzielnię w udział w zyskach, a ostatecznie w akcje, póki co spółdzielcze. W styczniu 1990 oświadczył, że nastąpiła zmiana ustrojowa i rozpoczął szybką prywatyzację. W części końcowej ukazuje JZD AK Slušovice i jego wyniki produkcyjne, ścieżki rozwoju, system przedsiębiorczości, który umożliwił ten rozwój, oraz przede wszystkim jaki miało i ma to dziś wpływ na aktywność gospodarczą regionu Slušovic i okolic. Autor książki wskazuje na sposoby zarządzania przedsiębiorstwem spółdzielczym, kiedy to zasady były silnie zniekształcone przez socjalistyczne spojrzenie, które z ideą spółdzielczości, powstałą w Austro-Węgrzech w XIX wieku, nie miało nic wspólnego. Książka pokazuje, że nawet w centralnie skostniałym, nieelastycznym zarządzaniu mogła istnieć konkurencja i zdrowe przedsiębiorczość oraz mechanizmy rynkowe w celu osiągnięcia zysku. Agrokombinát w Slušovicach nauczył wielu spółdzielców dobrze i szybko prowadzić działalność gospodarczą. Świadczy o tym również liczba odnoszących sukcesy firm i rzemieślników w Slušovicach, które liczą 3000 mieszkańców.