We wszystkich swoich dotychczasowych książkach Thilo Sarrazin zajmował się trudnościami, jakie dla niemieckiego społeczeństwa wynikają ze współżycia z muzułmańską mniejszością. W najnowszej pracy uczynił islam nawet tematem głównym i podszedł do niego ze zwykłą analityczną dokładnością. W pierwszym rozdziale przedstawia obraz tej religii, jaki wyłania się przed poinformowanym czytelnikiem Koranu, a w drugim oferuje szeroko udokumentowany wykład historyczny, demograficzny i gospodarczy współczesnego świata islamskiego. Sedno jego książki leży jednak w gruntownej analizie stosunków społecznych i kulturowych panujących w tych społeczeństwach, które - i to jest zasadnicze przesłanie autora - są w zasadniczy sposób ukształtowane przez Koran, respektive jego dosłowną interpretację, do której odwołuje się przeważająca większość przedstawicieli doktryny islamskiej. Według Sarrazina Koran jest podstawowym źródłem mentalności muzułmańskiej, wrogiej wartościom zachodnim i niezgodnej z euroatlantycką demokracją polityczną, która konsekwentnie rozdzieliła władzę świecką od sfery religijnej. W świętej księdze muzułmanów jest także nakazana ekspansywność tego nauczania, co obecnie jest wzmocnione wysoką dzietnością świata islamskiego, uwarunkowaną przede wszystkim nierównością praw i niskim poziomem wykształcenia tamtejszych kobiet. Patrząc na starcie islamu z stopniowo słabnącym i wymierającym społeczeństwem zachodnim, autor nie jest optymistą, niemniej w zakończeniu przedstawia propozycje, jak ukształtować rzeczową politykę imigracyjną, wolną od ideologicznych tabu multikulturalizmu. Zasadniczym warunkiem powodzenia jest otwarta krytyka religii islamskiej, której dzisiejsze elity zachodnie w imię walki z tak zwaną islamofobią próbują zapobiegać.