Każdy system nazewnictwa odpowiada stopniowi rozwoju i poziomowi wiedzy w czasie, kiedy powstał, a jego dostosowanie do nowych odkryć często prowadzi do naruszenia wewnętrznej spójności, powstania równoległych systemów nomenklaturowych i ogólnego wzrostu złożoności. Dlatego to nowe tłumaczenie Nazewnictwa chemii nieorganicznej według IUPAC stara się jak najwierniej odwzorować angielski pierwowzór, który najlepiej odpowiada aktualnemu stanowi i swoją częstością wydań reaguje na najnowsze zmiany w dziedzinie. Wynika to także z ogólnej internacjonalizacji nauki, chemii nie wyłączając, gdzie angielski stanowi podstawowy język komunikacji. Z praktycznych powodów poszczególne wersje językowe powinny być więc jak najbardziej zbliżone do angielskiej wersji. Celem wydania tej publikacji nie było odebrać czeskim chemikom ich ulubionych końcówek -ný, -natý, -itý,... ani stworzyć nowego, dla studentów niebezpiecznego materiału do egzaminów ustnych i pisemnych w szkołach średnich czy nawet podstawowych. Tradycyjne czeskie nazwy są częścią także tego tłumaczenia jako forma alternatywna i akceptowana opisu związków nieorganicznych oraz nazewnictwa pierwiastków. Nowy system oparty na zasadzie stechiometrii w połączeniu z jak najszerszym zastosowaniem nazewnictwa addycyjnego oraz międzynarodowo akceptowanymi nazwami pierwiastków jest wystarczająco ogólny (choć zazwyczaj mniej oszczędny) do opisu szerokiego zakresu związków i przy niewielkich modyfikacjach możliwy do zastosowania w dowolnym języku europejskim.