Zespół autorów skoncentrował się na kwestiach dotyczących realizacji polityk publicznych. W tym zakresie zwrócono uwagę na tradycyjne rozwiązania oparte na podmiotowej roli władz rządowych, ale przede wszystkim wskazano na pożądany kierunek ewolucji polityk publicznych w Polsce, które w większym stopniu powinny uwzględniać rolę samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych, a więc struktur zdecentralizowanego sektora publicznego i prywatnego, będących gwarantem szerszej implementacji modelu partycypacyjnego. Przedmiotem analizy stała się zatem problematyka relacji pomiędzy samorządem terytorialnym a trzecim sektorem, ponadto zwrócono uwagę na potrzebę zwiększenia roli w systemie zarządzania państwem regionów i związków metropolitalnych, podkreślono znaczenie większej profesjonalizacji pracowników samorządowych, a także wskazano przykłady zaangażowania obywateli w realizację polityk lokalnych. Ważnym dopełnieniem informacji z tego zakresu są rozważania dotyczące zagranicznych rozwiązań efektywnego zarządzania w strukturach administracji publicznej.