W kontekście interdyscyplinarnych badań kastelologicznych zamki epoki przemyślidów stanowią najciekawszy rozdział dziejów architektury zamkowej. I to nie tylko u nas, lecz w całej Europie. Od wydania ostatniego krajowego, całościowego opracowania tematu stan wiedzy o poszczególnych lokalizacjach znacząco się przesunął, przy czym badacze dokonali szeregu istotnych odkryć. Autor w publikacji najpierw zatem zbiorczo przedstawia współczesny stan badań nad zamkami czeskiego średniowiecza: pierwszy przedstawiony tom poświęcony był zamkom królewskim, siedzibie biskupa i Chebszczyźnie; drugi tom będzie poświęcony zamkom szlacheckim, a w trzecim tomie czeska architektura zamkowa zostanie osadzona w szerszym europejskim kontekście.

Pierwszy tom, oprócz niezbędnego wprowadzenia do dziejów kastelologii w Czechach, zawiera także refleksję nad skomplikowaną kwestią powstania wczesnośredniowiecznych zamków, kluczowych elementów obrony i administracji kraju oraz punktów oparcia władzy czeskiego władcy. Trzon wykładu stanowi XIII wiek, kiedy wzniesiono wiele zamków królewskich: część zbudowano przy granicach, inne powstały jako centra administracyjne królewskich majątków, kolejne strzegły ważnych dróg lub były częścią nowo zakładanych miast. Nie pominięto także zamków myśliwskich, na czele których stoi Křivoklát, otoczony rozległym kompleksem łowieckim z szeregiem innych zamków (Týřov, Nižbor, Jinčov). Symbolicznym szczytem budownictwa zamkowego była epoka Przemysła Otakara II, z którym wiążą się zamki takie jak Písek, Bezděz czy Zvíkov. Godne uwagi są także siedziby biskupa praskiego - szczególnie Horšovský Týn, będący klejnotem architektury zamkowej okresu przemyślidów. Wtedy też częścią Czech było Chebsko z ważną cesarską falką i szeregiem mniejszych zamków ministerialnych.