Eugenika w Europie Środkowo- i Południowo-Wschodniej długo traktowana była przez historyków ruchów eugenicznych jako prosta kopia eugeniki ukształtowanej w krajach zachodnich. Znaczenie biopolityki w tych regionach Europy można zrozumieć jedynie wtedy, gdy ukazana zostanie ona w szerokim kontekście inżynierii społecznej. Inżynierii składającej się z biopolityki i etnopolityki.\n\"Dążenie do ideału jest starym marzeniem ludzkości. Ideału zarówno człowieka, jaki i wspólnoty, której część on stanowi. Kształt tego marzenia ulegał, co zrozumiałe, zmianom w różnych okresach historii. Przedmiotem analizy w tej książce jest pierwsza połowa XX wieku, chociaż nawiązuję zarówno do czasów wcześniejszych, jak i odnoszę się do lat późniejszych. Dążenie do ideału, do stworzenia narodu idealnego, jednolitego, zdolnego sprostać wielkim wyzwaniom oznaczało doskonalenie tego, co możliwe i eliminację tego, co z ideałem sprzeczne. Przyjmowano 2 kryteria wykluczenia: biopolityczne (genetycznie upośledzeni, aspołeczni) i etnopolityczne (innej narodowości). Książka jest opisem takich projektów ukształtowania narodów, w tym w ich najbardziej radykalnej, totalitarnej formie\' - od autora.