Jedna z najważniejszych prac znanego rumuńskiego badacza, traktuje o podstawowych pojęciach historii religii. Autor w tej książce zajmuje się naturą świętości, różnymi typami bóstw, kluczowymi symbolami i zjawiskami religijnymi, świętą przestrzenią i czasem oraz morfologią i funkcją mitów. MEDALION AUTORA: Mircea Eliade (1907-1986), rumuński religioznawca, historyk i filozof religii, pisarz, eseista, krytyk, profesor i dyplomata. Przez trzy lata przebywał w Indiach, gdzie uczył się sanskrytu i jogi; okres ten uważany jest za jeden z najważniejszych w jego życiu. Jego nauczycielem został indyjski filozof Surendranáth Dasgupta. Najpierw przebywa u niego, potem wyrusza medytować do klasztoru w Himalajach. Po powrocie z Indii publikuje swoje wspomnienia, a w 1933 roku powieść Maitreyi, która natychmiast przynosi mu sławę w Rumunii. W swojej pracy nad dziejami religii najbardziej ceniony jest za pisma o szamanizmie, jodze i kosmologicznych mitach. Jego myślenie zostało w znacznym stopniu ukształtowane przez dorobek szkoły tradycjonalistycznej, którą również popularyzował. W swoich autobiograficznych i fantastycznych utworach zajmował się przede wszystkim osobistym doświadczeniem religijnym wiernego prawosławnego. Mircea Eliade opiera swoje koncepcje przede wszystkim na pojęciu świętości. Według niego może się ona przejawiać na przykład w jakimś przedmiocie czy roślinie.