Książka poświęcona jest stosowaniu praw podstawowych w praktyce orzeczniczej sądów powszechnych, przede wszystkim sądów pierwszej i drugiej instancji. W pierwszej części autor analizuje sposoby stosowania praw podstawowych przez sądy powszechne. Czytelnik znajdzie w niej odpowiedzi na szereg pytań, które pojawiają się przy stosowaniu praw podstawowych w orzecznictwie, na przykład kiedy wskazane jest stosowanie praw podstawowych bezpośrednio, kiedy mogą one działać jedynie pośrednio poprzez konstytucyjnie zgodną interpretację ustaw, lub kiedy konieczne jest zawieszenie postępowania i przedłożenie sprawy Trybunałowi Konstytucyjnemu. Wywód nie pomija także problematyki umów międzynarodowych, które są ważnym źródłem prawa w dziedzinie praw podstawowych. Ta część książki będzie szczególnie przydatna w praktyce sądowej. W drugiej części książki przedstawiono wyniki empirycznej analizy setek orzeczeń sądów rejonowych, krajowych i apelacyjnych. Autor bada, jak te sądy w praktyce stosują prawa podstawowe oraz jaki ma to wpływ na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego. Analizowane są również czynniki wpływające na stosowanie praw człowieka przez sądy powszechne. Autor jest jednocześnie praktykiem (sędzią Sądu Miejskiego w Pradze) i teoretykiem (asystentem Katedry Prawa Konstytucyjnego Wydziału Prawa Uniwersytetu Palackiego), dlatego w książce umiejętnie połączył aspekty teoretyczne i praktyczne badanej problematyki.