Przed swoją najsłynniejszą powieścią Na zachodnim froncie bez zmian, która przyniosła mu światową sławę, autor napisał trzy prozy: Říše snů, Gam i Stacja na horyzoncie, porywającą opowieść miłosną, która w Niemczech w formie książkowej ukazała się po raz pierwszy dopiero pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Powieść pierwotnie ukazywała się w odcinkach w latach 1927-28 w berlińskim czasopiśmie Sport im Bild i nosi wszystkie charakterystyczne cechy późniejszych proz autora. Łączą się w niej tematyka miłosna, opisy mondennego życia towarzyskiego, świat wyścigów samochodowych oraz wysublimowane dialogi, przez co najbardziej przypomina powieść Niebo nie zna wybrańców. Historia kierowcy wyścigowego Kaia, niezrównoważonego i niespokojnego młodego światowca i bon vivanta, to opowieść o męskiej przyjaźni i rywalizacji, o kobietach, ulotnym niepokoju, ekscesach i rozrywkach bohemy. Kai szuka, a potem odnajduje siebie dzięki trzem kobietom, które dla bohatera reprezentują różne możliwości uporządkowania własnego życia. Dzięki tajemniczej i pewnej siebie Lilian, przyziemnej Barbarze i kokieteryjnej Maud Kai wreszcie dochodzi do poznania innej drogi życiowej i po dramatycznym pojedynku za kierownicą odnajduje swoją "stację na horyzoncie", która długo wydawała mu się nieokreślona i nieosiągalna.