Kto kocha fejetony Čapka, nie może pominąć tego zbioru jego podróżniczych felietonów, które osiemdziesiąt pięć lat temu podczas dwumiesięcznego pobytu w Wielkiej Brytanii pisał i dodatkowo świetnie rysował dla Lidových novin. Čapka wtedy zaproszono na zebranie świeżo powstałego klubu pisarzy PEN, ale przedłużył swój pobyt w Wielkiej Brytanii i przemierzył ją wzdłuż i wszerz. Jego dar dostrzegania każdej drobnostki, w tym przypadku wszystkiego, co wydało mu się charakterystyczne dla tej wyspiarskiej krainy, a jednocześnie jego zdolność dostrzegania ogólnych tendencji charakterystycznych dla naszej cywilizacji, dały niezwykły efekt: ten reportaż podróżniczy nawet po latach nie stracił nic ze swojej świeżości ani wręcz aktualności. Čapek ze swoim poczuciem humoru opowie o swoich odczuciach z angielskiej niedzieli, o dumie Oksfordu czy Cambridge, pobłażliwie zażartuje z angielskiej kuchni, opowie słowem i rysunkiem o swoich spotkaniach z ówczesnymi gigantami światowej literatury, takimi jak Bernard Shaw, H. G. Wells czy G. K. Chesterton. Jednocześnie wyrazi swój niepokój wobec nowoczesnej cywilizacji, wyrazi przytłaczające uczucie, które ogarnia go w rozległym Londynie pełnym samochodów i tłumów, a innym razem wyzna swój podziw dla Anglii jako kolebki demokracji. To właśnie w podróżniczych szkicach Čapka najbardziej ujawnia się bogactwo jego języka, dowcip jego spojrzenia i osobliwość jego postrzegania świata.