Czym jest normalność? Czy jestem normalny? A wy? A którykolwiek z nas? Wszyscy jesteśmy otoczeni instytucjami, systemami i zwyczajami kulturowymi, które wymagają normalności. Wszyscy musimy zbudować życie i własne ja pomimo surowych sędziów narzuconej teorii normalności. Chcę, abyście byli przygotowani. Chcę, żebyście wiedzieli, jak żyć i odnosić sukcesy w świecie, który w pewnym momencie powie wam, że nie jesteście normalni z powodu tego, jak wyglądacie, kogo kochacie, jak się uczcie, jak się czujecie, jak się zachowujecie albo w co wierzycie. Chcę, żebyście wiedzieli, że normalność jest problemem, z którym trzeba walczyć... Jonathan Mooney na podstawie własnych doświadczeń oraz ekspertów i opowieści ludzi opisuje świat, któremu rządzi normalność i który rani. Już jako dziecko wyróżniał się myśleniem. Był nadpobudliwy, cierpiał na dysleksję i nauczył się czytać dopiero w wieku 12 lat. Mówiono mu, że kiedyś najwyżej będzie przewracał hamburgery. Mimo to ukończył prestiżowy uniwersytet i został pisarzem. Jego spojrzenie na świat zmieniło się zasadniczo, kiedy uświadomił sobie, że problem nie leży w nim, lecz w systemie i powszechnym pojmowaniu normalności. W książce bada, co oznacza dla dzieci i dorosłych odstępstwo od normy i bycie uwięzionym w środowisku, które ich zaszufladkowuje, upokarza i daje im do zrozumienia na ostro, że problem leży w nich. Mooney twierdzi jednak, że jeśli zmienimy sposób, w jaki postrzegamy różnorodność, zdolności i niepełnosprawność, możemy tym zapoczątkować rewolucję.