Stoję przed esesmanem na chwiejnych, drżących nogach. Nie mam odwagi spojrzeć mu w twarz… Przy przykładzie bicza do mojego karku. Przypuszczam, że wkrótce włoży w ten ruch całą siłę i udusi mnie tak, że nie będę mogła oddychać. Ale jest inaczej. Wsadził koniec bicza pod moją brodę i zmusił mnie do podniesienia głowy. Poddaję się jego woli, ale mrużę oczy, aby nie widzieć jego twarzy. „Otwórz oczy.” Posłusznie otwieram powieki i z przerażeniem patrzę w jego niebieskie, prawie turkusowe oczy, które mnie oglądają. NIEZWYKŁA HISTORIA Za każdym wytatuowanym numerem na przedramieniu kryje się okrutny los. Przed nami rozgrywa się przez długie siedemdziesiąt pięć lat ukrywana historia Stefanii, która poznała piekło obozów koncentracyjnych na własnej skórze. Była żoną wybitnego przedstawiciela krajowego podziemia i z jego powodu trafiła do Oświęcimia. Jako zakładniczka i ofiara "męskiej" wojny sama znalazła się na froncie. Jej polem bitwy były baraki obozowe, apelplatz i kilometry drutów naelektryzowanych prądem. Głód, selekcja i ciągłe zagrożenie życia. Paniczny strach o dzieci, wyrzuty sumienia i ból. Mimo to przeżyła. Przeszła przez piekło Oświęcimia, Ravensbrück i Flossenbürg, przeżyła marsz śmierci. Duża zasługa w tym Jurgena, strażnika SS. Czy było to przyjaźń, czy już miłość, która ich łączyła… Ten niesamowity dramat nikt nie wymyślił, napisało go samo życie.