Życie jest piękne w każdym wieku, rzecz w tym, by jego urodę umieć i chcieć dostrzec. Dlatego nie odwołujmy się uparcie do tykającego zegara biologicznego. To nie powód, by stroić smętne miny, nakładać maskę cierpiętnika. Być może dla świata jesteś już starcem, ale dla niektórych ludzi wciąż jesteś całym światem. Choćby z tego powodu warto zachować witalność oraz piękny umysł.
Dopiero na starość dostrzega się unikalność piękna oraz to, jakim cudem jest rozkwitanie kwiatów pośród fabryk i armat, istnienie wierszy obok gazet i papierów wartościowych.
Życie jest zbyt krótkie, by starzeć się brzydko. Zamiast tracić siły na frustrujące narzekania, skupmy się na działaniu, na radosnych odczuciach. Zamiast katowania bolesnymi rozliczeniami i pretensjami, patrzmy na świat pogodnymi oczami, ciesząc się, że jeszcze jesteśmy jego częścią. Niech ta książka będzie początkiem rozmowy z samym z sobą o wspomagających aniołach i dręczących demonach.