Pisarzka Nina Špitálníková postanowiła poznać z bliska jeden z najbardziej surowych reżimów na świecie. Złożyła podanie na Uniwersytet im. Kim Ir Sena w Pjongjangu, gdzie została przyjęta, i dzięki temu miała możliwość doświadczyć północnokoreackiej rzeczywistości na własnej skórze. Pierwszy ze swoich dwóch pobytów studyjnych odbyła za rządów Kim Dzong Ila, drugi raz pojechała do Korei Północnej w czasie, gdy stery reżimu trzymał już mocno w rękach jego najmłodszy syn Kim Dzong Un. Jako studentka najbardziej prestiżowej północnokoreańskiej uczelni była codziennie i bezpośrednio konfrontowana z systemem, w którym prawa jednostki są ograniczane de facto we wszystkich sferach życia. Gdzie system kastowy przesądza o losie człowieka jeszcze przed jego narodzinami. Gdzie od najmłodszych lat wpaja się ideologię, w której przywódca opisywany jest jako istota doskonała po stronie dobra, a Japonia i Stany Zjednoczone przeciwnie - jako ucieleśnienie największego zła. W licznych przykładach, z którymi spotykają się uczniowie, dzieci uczone są liczyć zabitych Amerykanów i Japończyków. Korea Południowa bywa przedstawiana jako kraj, gdzie życie to cierpienie - w przeciwieństwie do „raju na ziemi”, w którym podobno mają szczęście żyć właśnie Koreańczycy z Północy. Mimo że Nina Špitálníková jako studentka zagraniczna była związana wieloma zakazami, jej ciekawość skłoniła ją do złamania niektórych z nich i przeniknięcia za mur, który propaganda stawia między obcokrajowcami a zwykłymi mieszkańcami Korei Północnej. Pomimo nadzoru tajnej policji udało jej się dotrzeć do miejsc, które miały pozostać ukryte, i które ukazują zupełnie inny obraz niż ten, który północnokoreański reżim z radością prezentuje turystom. Dla przeciętnego środkowoeuropejczyka godne uwagi są na przykład warunki na uniwersyteckich akademikach, gdzie dostawy wody i prądu wcale nie są oczywistością. W kontraście do tej rzeczywistości błyszczące pomniki, muzea i wszystkie opowieści o najwspanialszym kraju na świecie, którymi przewodnicy karmią zagranicznych turystów, wydają się nieco śmieszne.