Bajki są napisane tak, aby mogły je czytać dzieci uczące się czytać. Ćwiczą czytanie, znają już litery i chcą czytać proste teksty. Jednocześnie teksty odpowiadają wymogom nauczania tzw. genetyczną metodą czytania. (Dzieci czytają i piszą wyłącznie wielkimi drukowanymi literami, nie sylabizują, a jedynie głoskują). Bajki są więc napisane wielkimi drukowanymi literami i ułożone od opowiadań składających się tylko z jednosylabowych słów po bajki ze słowami czterosylabowymi. Opowieści bajkowe są stosunkowo krótkie, tak aby dzieci zdążyły je przeczytać w czasie lekcji lub jako zadanie domowe, a także aby ich długość odpowiadała dzieciom w wieku przedszkolnym. Są stylistycznie proste, aby dzieci zrozumiały pointę. W szkole bajki można również wykorzystać w ramach powiązań międzyprzedmiotowych, np. podczas rysunku na zajęciach plastycznych. Wreszcie bajki mogą pomóc w kształtowaniu cech emocjonalno-wolitywnych i relacji oraz przedstawiać dzieciom wzory zachowań. Eva Horáková jest nauczycielką z wieloletnim stażem, matką dwójki dzieci, z których jedno przeszło w szkole naukę czytania metodą genetyczną. Dla jego potrzeb postanowiła zacząć pisać odpowiednie teksty. W wydawnictwie Portál ukazała się jej książeczka bajek do pierwszego czytania Zvířátka a Pohádkový svět.