Książka, której opis właśnie czytasz, jest wręcz niewiarygodnie piękna i przejmująco silna. To jedno z tych szafranowo małych opowiadań, którym człowiek ulega, czy ma dziewięć, trzydzieści dwa czy siedemdziesiąt osiem lat. Wyjątkowa książka, opowieść napisana zarówno dla czytelniczek, jak i czytelników! Zaraz na początku doświadczymy grozy:

Potem zaczęły dziać się straszne rzeczy i Mary zrozumiała, co znaczyła tajemnicza atmosfera unosząca się nad tamtym ranem. Wybuchła bowiem cholera. Rozpętała się w najgorszej postaci i ludzie padali martwi jak muchy. Niania zachorowała już pierwszej nocy i to właśnie z powodu jej śmierci rozlegał się lament w domach służby. Zanim nastał kolejny dzień, zmarli jeszcze trzej służący, a pozostali rozbiegli się w przerażeniu. Wszędzie panika, a w bungalowach umierali ludzie.

Mary w ciągu kilku godzin staje się sierotą i po kilku dniach musi opuścić kolonialne Indie - jedyny dom, jaki do tej pory znała. Wyrusza do dalekich krewnych w Anglii, lecz w ich dużym, ciemnym domu, który ma chyba setkę przeważnie nieużywanych, zamkniętych pokoi - przynajmniej jeden z nich kryje jednak tajemnicę - czuje się, jakby została na świecie zupełnie sama. Zwłaszcza gdy wszędzie najpierw natyka się na połacie nudnych warzywnych grządek, a za nimi na niekończące się odludne wrzosowiska.

Czy nadal wierzysz, że to wyjątkowo piękna książka?

Sięgnęła do kieszeni, wyjęła klucz i stwierdziła, że pasuje do dziurki. Włożyła go i przekręciła. Musiała chwycić klucz obiema rękami, w końcu puścił. Potem wzięła głęboki oddech i spojrzała na długą ścieżkę za sobą, żeby upewnić się, że nikogo tam nie ma. Najwyraźniej nikt tędy nie chodzi. Mary znów głęboko westchnęła, bo była zdenerwowana, odsunęła długi powiewający bluszczowy zasłon i popchnęła drzwi, które powoli się otworzyły.

Mary szybko wśliznęła się do środka, za sobą zamknęła drzwi, stanęła do nich plecami i rozejrzała się wokół. Jej oddech przyspieszył z wzruszenia, zdumienia i radości jednocześnie.

Stała wewnątrz tajemniczego ogrodu.

Życie małej Mary i jej kuzyna Colina - jeszcze przed chwilą byli całkiem irytującymi i samolubnymi istotami - na zawsze się odmieni. Ogród ich uwiedzie, a życie w nim ze wszystkimi zasadzkami i urokami. Uda im się kiedyś piękny, lecz teraz zaniedbany ogród potajemnie wskrzesić przy pomocy bardziej doświadczonego przyjaciela Dickona, poznają go jako żyjącą i upartą istotę, a potem odkryją, że wraz z nim rozkwitają i że stało się właściwie coś cudownego:

W trawie pod drzewami, w szarych kamiennych donicach na kwiaty, które stały w wnękach i wszędzie indziej, błyszczały złote, fioletowe i białe plamki. Na drzewach nad nimi świeciły różowe i śnieżnobiałe kwiaty. Wszędzie trzepotały skrzydła, rozbrzmiewały słodkie ćwierkania i brzęczenie, a wokół rozchodziła się niezliczona ilość zapachów.

Tajemniczy ogród to opowieść o ukrytych siłach i oczywistej cudowności przyrody, o jej zagrożeniach i o wysiłku, który potrafi przywrócić ją do nowego życia; to opowiadanie pełne tajemniczych aluzji, niepokojących psychologicznych momentów, zaskakujących odkryć i głębokich, fantastycznych zagadek. Opowieść, która z wyrozumiałością odnosi się do złożoności życia, do kwestii dobra i zła i przede wszystkim do nas, którzy to dobro i zło uosabiamy.
Historia była wielokrotnie przenoszona na ekran filmowy i telewizyjny, a jej musicalowe wykonanie oczarowało Broadway. W najnowszej filmowej wersji (2020) wyróżniają się Colin Firth i młodziutka Dixie Egerickx.