Zbiory poezji, poematy i teksty prozatorskie Milana Kocha (3. 10. 1948 Praga - 18. 11. 1974 Praga) pochodzą z lat 1965-1974 i w tym tomie zostały uporządkowane według samizdatowego wydania przygotowanego przez żonę Kocha, Mirę Kochovą (1951-1975), przy jednoczesnym uwzględnieniu nielicznych oryginalnych autorskich samizdatów, które są archiwizowane. Do tej pory twórczość literacką Kocha znano tylko z trzech mniejszych wyborów wydanych drukiem w latach 1992, 2006 i 2017; dopiero teraz ukazuje się ona w pełni. Wiersze i prozy Kocha były początkowo pod silnym wpływem autorów amerykańskiej Beat Generation; w czeskim kontekście zalicza się je więc do poetyki m.in. Václava Hraběte, Inki Machulkové, Vladimíry Čerepkové, Jaroslava Hutky, Šárky Smazalové, Milana Knížáka, Milana Kozelky, Zbyňka Benýška czy Zuzany Trojanové, a także pod wpływem surrealizmu, jego spontanicznego, tzw. automatycznego pisania czerpiącego z podświadomości. Stopniowo jednak Koch wypracował własny, wyjątkowy wyraz, widoczny zwłaszcza w obszernych utworach poetyckich Červená Karkulka, Volby, Vánoce oraz w Kvadrofonické básni pro Egona Bondyho. Milan Koch co prawda przystąpił do kręgu autorów czeskiej undergroundowej wspólnoty lat siedemdziesiątych, ale jego twórczość literacka jest w swej różnorodności i bogactwie na tyle osobista, że opiera się wszelkim jednoznacznym klasyfikacjom.