W jubileuszowym Roku czeskiej muzyki wspominamy rocznicę urodzin kompozytora Bedřicha Smetany (1824-1884). Już dzieci w szkole uczą się o nim, że położył fundamenty czeskiej muzyki narodowej - to pokoleniowe, powtarzane jak refren kliše. Pavel Kosatík, badając źródła, doszedł do wniosku, że faktów o Smetanie może i jest dostatecznie dużo, ale nie przemyśleliśmy ich wystarczająco z perspektywy potrzeb naszej epoki. Autor nie zgadza się z główną, najczęściej przedstawianą tezą o Smetanie jedynie jako założycielu muzyki czeskiej. Widzi w nim przedstawiciela muzyki europejskiej. Uważa, że muzyka światowa u nas nie zaczęła powstawać dopiero wraz z Antonínem Dvořákem, lecz już z Bedřichem Smetaną. „Tylko” jeszcze za jego życia nie umiano tego wprowadzić do świata, a potem, z tą teorią o jego wyłącznie czeskiej muzyce, być może nie myślano o tym dostatecznie. Nigdy nie jest za późno, żeby zacząć naprawiać rzeczy, a odpowiedni moment na to może być właśnie teraz. Szkoda, jeśli świat zna ze Smetany tylko Sprzedaną narzeczoną, Wełtawę i kwartet smyczkowy Z mojego życia. Do świata należą równie dobrze Dalibor, Całus, Dwie wdowy, cała Moja ojczyzna, cykl „szwedzkich” symfonicznych poematów, a także wiele znakomitych utworów na fortepian. Kochajmy Bedřicha Smetanę bardziej. Wydobądźmy go z przypominania do świadomości. A potem - do świata.

• Interpretacja: Jakub Hrůša
• Reżyseria: Jitka Škápíková
• Muzyka: wariacje utworów Bedřicha Smetany w wykonaniu Ivo Kahánka
• Czas nagrania: 16 godz. 09 min

2 płyty MP3 CD