Dwutomowa publikacja przedstawia problematykę ukraińskiego (integralnego) nacjonalizmu oraz działalności Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii (tzw. „banderowcy”) ze szczególnym uwzględnieniem wydarzeń w Czechosłowacji. Według starszej literatury i ówczesnej publicystyki był to proces znacznie nacechowany przemocą, który do dziś bywa wykorzystywany w próbach dyskredytacji ukraińskiego rządu oraz samej państwowości ukraińskiej. Chronologicznie omawia zagadnienia powstania i rozwoju ukraińskiego nacjonalizmu, jego okres formacyjny, treści ideologiczne, działalność struktur w Czechosłowacji i za granicą w latach 1918-1960. Nie mniej ważne są analizy błędnych lub wprowadzających w błąd twierdzeń, jakie towarzyszą kwestii ukraińskiego nacjonalizmu i jego struktur. Problematyka gwałtownych działań ukraińskiego podziemia w Czechosłowacji i za granicą jest nieproporcjonalnie wyolbrzymiana, a ponadto przede wszystkim przez struktury głoszące ciągłość z tymi, które same dopuściły się poważniejszych zbrodni i swoimi metodami niejednokrotnie inspirowały ukraińskie podziemie, wobec których zaś ukraińscy powstańcy walczyli. Udokumentowane działania ukraińskich nacjonalistów w Czechosłowacji przeważnie nie miały charakteru przede wszystkim przemocy; reakcja państwa na nie była w większości przypadków nieadekwatna, a przyjęte środki w rezultacie zaszkodziły obu stronom. Praca opiera się przede wszystkim na badaniach przeprowadzonych w archiwach w Czechach, w Polsce i na Słowacji oraz na literaturze fachowej krajowego i zagranicznego pochodzenia.

• Część 1. Ukraiński radykalny nacjonalizm i jego przejawy
• Część 2. Kontekst czechosłowacki