Drugim tomem wydania książkowego czasopisma Vokno, w którym zawarte są numery 7-11, kontynuujemy tom z pierwszymi pięcioma numerami i fragmentem numeru szóstego. Ponownie możemy przypomnieć sobie strategię przetrwania w nieprzychylnych czasach, a jednocześnie zyskać możliwość historycznego spojrzenia na regionalne i światowe trendy muzyczne, sztuki wizualne czy postawy niektórych intelektualistów. Kompletnie zrewidowane teksty uzupełniają wstępne komentarze Františka Stárka Čuňasa, Martina Machovca, Karla Halouna, Martina Valenty, Zdenka Nešpora oraz końcowe studium Jany Růžkovej. Oryginalna treść i układ artykułów wraz z ilustracjami zostały zachowane, edycja została uzupełniona o indeks osobowy i spis ilustracji. To drugi z trzech przygotowywanych tomów, w których stopniowo ukaże się wszystkie piętnaście samizdatowych numerów Vokna. Jeśli dla wszystkich kultur niezależnych typowa jest pewna nieufność, która skłania je do wyrażania się poprzez "self-management", to w przypadku czasopisma Vokno jest to prawda podwójna. Nie tylko dlatego, że w okresie totalitarnym stało się centrum Czechosłowackiej kultury niezależnej, a więc także synonimem oporu politycznego, lecz także dlatego, że nie mogło postępować inaczej, niż skupić się na własnej samowystarczalności i podejściu autodidaktycznym. Czasopismo Vokno zbudowało obszar graniczny między władzą totalitarną a wolną kreatywnością: stało się symbolem poszukiwania niezależnego wyrazu i w epoce marksistowskiego medialnego blefu rozwinęło własną twórczą autonomię. Vokno stworzyło także intelektualne zaplecze dla wszystkich jednostek, które znajdowały się w antagonistycznym stosunku do polityki normalizacyjnej. Historyczny wkład czasopisma polega więc na tym, że w okresie całkowitego ukrzyżowania wolnej kreatywności potrafiło się sprzeciwić ograniczonemu obłudzie i zapewniło przestrzeń dla informacji, których gdzie indziej nie było możliwe publikować ani czytać. W ten sposób nieodłącznie zalicza się do źródeł kultury niezależnej, które stały się zarówno "generatorem" nowych myśli, jak i jej efektem.